Κίνδυνος «χιονοστιβάδας» υψηλότερος από ό,τι νομίζαμε για προσγειώσεις αστεροειδών: Μελέτη
Φανταστείτε να βυθίζετε το διαστημόπλοιό σας σε έναν αστεροειδή. Η βαρύτητα θα ήταν μικρή. Η επιφάνεια θα ήταν ανώμαλη. Ο διαστημικός βράχος μπορεί να περιστρέφεται αισθητά, περιπλέκοντας τους ελιγμούς σας.
Οι άνθρωποι το έχουν κάνει με ρομποτικά διαστημόπλοια στο παρελθόν. Η πρώτη φορά ήταν το 2001, όταν Η NASA έκανε μια εκπληκτική προσγείωση με το διαστημόπλοιο NEAR Shoemaker στο Eros — χρησιμοποιώντας ένα σκάφος που δεν είχε καν σχεδιαστεί για να φτάσει στην επιφάνεια. Μια νέα μελέτη, ωστόσο, απεικονίζει το να πλησιάσεις αυτούς τους διαστημικούς βράχους ως ίσως ακόμη πιο επικίνδυνο από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως.
Ένα πείραμα που έγινε σε ένα αεροπλάνο τύπου «Vomit-Comet», το οποίο προσομοιώνει την έλλειψη βαρύτητας, υποδηλώνει ότι τα σωματίδια σκόνης σε κομήτες και αστεροειδείς μπορεί να είναι σε θέση να αισθάνονται αλλαγές στις αντίστοιχες θέσεις τους σε πολύ μεγαλύτερες αποστάσεις από ό,τι στη Γη.
«Βλέπουμε παραδείγματα αλυσίδων δύναμης παντού. Όταν διαλέγετε ένα πορτοκάλι από ένα σωρό σε ένα σούπερ μάρκετ, μερικά φεύγει εύκολα, αλλά άλλα καταρρέουν όλη την παρτίδα. Αυτά τα πορτοκάλια που φέρουν βάρος είναι μέρος μιας αλυσίδας δύναμης στο σωρό», δήλωσε η Naomi Murdoch, ερευνήτρια στο Ανώτατο Ινστιτούτο Αεροναυτικής και Διαστήματος (Institut Supérieur de l'Aéronautique et de l'Espace) στην Τουλούζη της Γαλλίας.
Η Naomi Murdoch και ο Thomas-Louis de Lophem σε περιβάλλον μηδενικής βαρύτητας σε ένα παραβολικό αεροπλάνο, παράλληλα με το πείραμα AstEx. Πίστωση: A. Le Floc'h, ESA
«Μια σημαντική πτυχή τέτοιων αλυσίδων είναι ότι δίνουν σε ένα κοκκώδες υλικό μια «μνήμη» των δυνάμεων στις οποίες έχουν εκτεθεί. Η αντιστροφή της κατεύθυνσης μιας δύναμης μπορεί να σπάσει αποτελεσματικά την αλυσίδα, καθιστώντας το σωρό λιγότερο σταθερό.»
ο Πείραμα Αστεροειδών Πείραμα Παραβολικής Πτήσης (AstEx) Το πείραμα σχεδιάστηκε από τον Murdoch, τον Ben Rozitis του Open University και αρκετούς συνεργάτες από το The Open University, το Côte d'Azur Observatory και το University of Maryland. Είχε έναν κύλινδρο με γυάλινες χάντρες στο εσωτερικό του, καθώς και ένα περιστρεφόμενο τύμπανο στην καρδιά.
Στοιβαγμένη φωτογραφία των κόκκων στο Πείραμα Αστεροειδών (AstEx). Πίστωση: Ομάδα AstEx
Το 2009, όταν ήταν μεταπτυχιακοί φοιτητές, ο Μέρντοκ και ο Ροζίτης πήραν το τεχνητό τους σε ένα Airbus A300, το οποίο πετούσε παραβολές για να προσομοιώσει τη μικροβαρύτητα ενώ το αεροσκάφος πέφτει από το μεγαλύτερο ύψος του.
Κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου, το εσωτερικό τύμπανο περιστράφηκε για 10 δευτερόλεπτα και στη συνέχεια η φορά περιστροφής αντιστράφηκε. Αυτό που συνέβη παρακολουθήθηκε από κάμερες υψηλής ταχύτητας. Αργότερα, οι ερευνητές ανέλυσαν την κίνηση των σφαιριδίων με ένα πρόγραμμα παρακολούθησης σωματιδίων.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα σωματίδια στην άκρη του κυλίνδρου (το πλησιέστερο ανάλογο σε περιβάλλοντα χαμηλής βαρύτητας) κινούνταν περισσότερο από εκείνα σε παρόμοια περιβάλλοντα στη Γη. Όσοι ήταν πιο κοντά στο κέντρο, ωστόσο, δεν επηρεάστηκαν τόσο πολύ.
«Ένα σκάφος προσγείωσης που αγγίζει την επιφάνεια στη μία πλευρά ενός μικρού αστεροειδούς με σωρούς ερειπίων θα μπορούσε ίσως να προκαλέσει χιονοστιβάδα στην άλλη πλευρά, με μεγάλης εμβέλειας μετάδοση δυνάμεων μέσω αλυσίδων. Ωστόσο, θα εξαρτιόταν από τη γωνία και τη θέση του ο αντίκτυπος, καθώς και η ιστορία της επιφάνειας – τι είδους αναμνήσεις κρατά ο ρεγόλιθος», είπε ο Murdoch.
Δείτε περισσότερες λεπτομέρειες του πειράματος στο τεύχος Ιουνίου 2013 των Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. Είναι μια ενδιαφέρουσα τροφή για σκέψη Η NASA σκέφτεται μια αποστολή ανάκτησης αστεροειδών που μέχρι στιγμής έχει συναντηθεί με δύσπιστους εκπροσώπους του Κογκρέσου.
