Big Discovery από τους New Horizons της NASA. Ο Πλούτωνας είναι το μεγαλύτερο σώμα της ζώνης Kuiper
Πλουτόφιλοι παντού χαίρονται. Στο παραμονή της πρώτης ιστορίας από κοντά του μυστηριώδης Πλούτωνας το πρωί της Τρίτης 14 Ιουλίου κάνοντας τις πρώτες λεπτομερείς επιστημονικές παρατηρήσεις, Νέοι Ορίζοντες της NASA έκανε μια μεγάλη ανακάλυψη για ένα από τα πιο βασικά ερωτήματα σχετικά με τον μακρινό Πλούτωνα. Ποσο μεγαλο ειναι?
Οι μετρήσεις από τους New Horizons συγκεντρώθηκαν μόλις τις προηγούμενες ημέρες καθώς τα διαστημόπλοια βαρέλια προς το πλανητικό σύστημα του Πλούτωνα επιβεβαιώνουν τώρα ότι ο Πλούτωνας είναι πράγματι το μεγαλύτερο αντικείμενο στην τεράστια περιοχή πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα, γνωστή ως Ζώνη Κάιπερ.
Ο Πλούτωνας είναι λοιπόν ο αδιαμφισβήτητος Βασιλιάς της Ζώνης Κάιπερ!
Ο Πλούτωνας έχει διάμετρο 1.473 μίλια (2.370 χιλιόμετρα), που βρίσκεται στο υψηλότερο άκρο του εύρους των προηγούμενων εκτιμήσεων.
Τα μεγάλα νέα ανακοινώθηκαν σήμερα, από τον κύριο ερευνητή των New Horizons, Άλαν Στερν του Southwest Research Institute, Boulder, Κολοράντο, κατά τη διάρκεια μιας ζωντανής ενημέρωσης μέσων ενημέρωσης στον έλεγχο της αποστολής Πλούτωνα στο Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Johns Hopkins (APL) στο Laurel του Μέριλαντ.
«Αυτό λύνει τη συζήτηση για το μεγαλύτερο αντικείμενο στη Ζώνη Κάιπερ», σημείωσε ο Στερν.
Το New Horizons θα εκτιναχθεί σε περίπου 12.500 χιλιόμετρα (σχεδόν 7.750 μίλια) από την επιφάνεια του Πλούτωνα και περίπου 17.900 μίλια (28.800 χιλιόμετρα) από τον Χάροντα κατά την πλησιέστερη προσέγγιση στις 7:49 π.μ. EDT (11:49 UTC) στις 14 Ιουλίου.
Η νέα και οριστική μέτρηση του μεγέθους του Πλούτωνα βασίζεται σε εικόνες που λαμβάνονται από το υψηλής ανάλυσης Long Range Reconnaissance Imager (LORRI) για να γίνει αυτός ο προσδιορισμός.
«Το μέγεθος του Πλούτωνα έχει συζητηθεί από την ανακάλυψή του το 1930. Είμαστε ενθουσιασμένοι που επιτέλους λύνουμε αυτό το ερώτημα», δήλωσε ο επιστήμονας της αποστολής Bill McKinnon, από το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον του Σεντ Λούις.
Ο Πλούτωνας ήταν ο πρώτος πλανήτης που ανακαλύφθηκε από έναν Αμερικανό, τον Clyde Tombaugh.
Η «Καρδιά» του Πλούτωνα φαίνεται σε αυτή τη νέα εικόνα από το Long Range Reconnaissance Imager (LORRI) του New Horizons που ελήφθη στις 8 Ιουλίου 2015 μετά την επανέναρξη των κανονικών επιστημονικών επιχειρήσεων μετά την τρομακτική ανωμαλία της ασφαλούς λειτουργίας της 4ης Ιουλίου που η ενημέρωση έκλεισε όλες τις επιστημονικές επιχειρήσεις. Η εικόνα LORRI έχει συνδυαστεί με πληροφορίες χρωμάτων χαμηλότερης ανάλυσης από το όργανο Ralph. Συντελεστές: NASA-JHUAPL-SWRI
Ο Πλούτωνας είναι μεγαλύτερος από την Έριδα, ένα άλλο μεγάλο αντικείμενο της Ζώνης Κάιπερ που ανακαλύφθηκε το 2005 από τον Μάικ Μπράουν του Caltech, το οποίο βρίσκεται πολύ πιο μακριά από τον Ήλιο από τον Πλούτωνα. Η ανακάλυψη της Έρις τροφοδότησε περαιτέρω την αμφιλεγόμενη συζήτηση σχετικά με την κατάσταση του πλανήτη του Πλούτωνα.
Το Eris έρχεται δεύτερο σε μέγεθος στη ζώνη Kuiper με διάμετρο μόλις 1.445 μίλια (2.326 km).
Στις 11 Ιουλίου 2015, το New Horizons απαθανάτισε έναν κόσμο που γίνεται όλο και πιο συναρπαστικός μέρα με τη μέρα. Για πρώτη φορά στον Πλούτωνα, αυτή η άποψη αποκαλύπτει γραμμικά χαρακτηριστικά που μπορεί να είναι γκρεμοί, καθώς και ένα κυκλικό χαρακτηριστικό που θα μπορούσε να είναι ένας κρατήρας πρόσκρουσης. Η περιστροφή στην προβολή είναι το φωτεινό χαρακτηριστικό σε σχήμα καρδιάς που θα φανεί με περισσότερες λεπτομέρειες κατά την πλησιέστερη προσέγγιση του New Horizons στις 14 Ιουλίου. Η σχολιασμένη έκδοση περιλαμβάνει ένα διάγραμμα που δείχνει τον βόρειο πόλο, τον ισημερινό και τον κεντρικό μεσημβρινό του Πλούτωνα.
Πιστώσεις: NASA/JHUAPL/SWRI
Ο Στερν σημείωσε επίσης ότι επειδή ο Πλούτωνας είναι ελαφρώς μεγαλύτερος από τον μέσο όρο των προηγούμενων εκτιμήσεων, η πυκνότητά του είναι ελαφρώς χαμηλότερη από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως. Επομένως το κλάσμα του πάγου στο εσωτερικό του είναι ελαφρώς υψηλότερο και το κλάσμα του βράχου είναι ελαφρώς χαμηλότερο. Απαιτούνται όμως περαιτέρω δεδομένα για να προσδιοριστεί με μεγαλύτερη ακρίβεια η πυκνότητα.
Η αβεβαιότητα ως προς το μέγεθος του Πλούτωνα συνεχίστηκε για δεκαετίες και οφειλόταν στο γεγονός ότι ο Πλούτωνας έχει μια πολύ αδύναμη ατμόσφαιρα που αποτελείται από άζωτο.
Επιπλέον, το χαμηλότερο ατμοσφαιρικό στρώμα του Πλούτωνα που ονομάζεται τροπόσφαιρα, είναι πιο ρηχό από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως.
Από την άλλη πλευρά, το μεγαλύτερο φεγγάρι του Χάροντας με το οποίο σχηματίζει διπλό πλανήτη, στερείται ουσιαστικής ατμόσφαιρας και το μέγεθός του ήταν γνωστό με σχεδόν βεβαιότητα με βάση την επίγεια τηλεσκοπική παρατήρηση.
Οι εικόνες LORRI του New Horizons επιβεβαίωσαν ότι ο Charon έχει διάμετρο 751 μίλια (1208 km) χιλιόμετρα.
Ο Stern επιβεβαίωσε επίσης ότι ο παγωμένος Πλούτωνας έχει επίσης ένα πολικό καπάκι που αποτελείται από πάγους μεθανίου και αζώτου με βάση μετρήσεις από το όργανο Alice.
Το LORRI έχει επίσης μεγεθύνει δύο από τα μικρότερα φεγγάρια του Πλούτωνα, το Nix και την Ύδρα.
«Γνωρίζαμε από τη στιγμή που σχεδιάσαμε την πτήση μας ότι θα μπορούσαμε να μελετήσουμε λεπτομερώς τα μικρά φεγγάρια μόνο για λίγες μέρες πριν την πλησιέστερη προσέγγιση», είπε ο Stern. «Τώρα, βαθιά μέσα στη σφαίρα επιρροής του Πλούτωνα, ήρθε η ώρα».
Τα κατά προσέγγιση μεγέθη των φεγγαριών του Πλούτωνα Nix και Hydra σε σύγκριση με το Ντένβερ του Κολοράντο. Ενώ το Nix και η Hydra απεικονίζονται ως κύκλοι σε αυτό το διάγραμμα, οι επιστήμονες της αποστολής αναμένουν ότι οι μελλοντικές παρατηρήσεις από τους New Horizons θα δείξουν ότι έχουν ακανόνιστο σχήμα. Πιστώσεις: JHUAPL/Google
Αλλά επειδή είναι τόσο μικρά, η ακριβής μέτρηση με το LORRI θα μπορούσε να γίνει μόνο την τελευταία εβδομάδα πριν από την πτήση της 14ης Ιουλίου.
Το Nix εκτιμάται ότι έχει διάμετρο περίπου 20 μίλια (περίπου 35 χιλιόμετρα), ενώ η Ύδρα έχει περίπου 30 μίλια (περίπου 45 χιλιόμετρα). Αυτά τα μεγέθη οδηγούν τους επιστήμονες στο συμπέρασμα ότι οι επιφάνειές τους είναι αρκετά φωτεινές, πιθανώς λόγω της παρουσίας πάγου.
Οι προσδιορισμοί για τα δύο μικρότερα φεγγάρια του Πλούτωνα, το Kerberos και το Styx, θα ληφθούν αργότερα κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της 16μηνης μακράς αναπαραγωγής δεδομένων μετά τη συνάντηση της 14ης Ιουλίου.
Έχουν περάσει τρεις δεκαετίες από την τελευταία φορά που επισκεφθήκαμε τα πλανητικά σώματα στις εξωτερικές περιοχές του ηλιακού μας συστήματος όταν το Voyager 2 πέταξε δίπλα από τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα το 1986 και το 1989.
Η τελευταία ματιά του New Horizons στο ημισφαίριο του Πλούτωνα που βλέπει προς τον Χάροντα αποκαλύπτει την υψηλότερη ανάλυση τεσσάρων συναρπαστικών σκοτεινών σημείων για τις επόμενες δεκαετίες. Αυτή η εικόνα, που τραβήχτηκε νωρίς το πρωί της 11ης Ιουλίου 2015, δείχνει πρόσφατα γραμμικά χαρακτηριστικά πάνω από την ισημερινή περιοχή που τέμνονται, υποδηλώνοντας πολυγωνικά σχήματα. Αυτή η εικόνα τραβήχτηκε όταν το διαστημόπλοιο ήταν 2,5 εκατομμύρια μίλια (4 εκατομμύρια χιλιόμετρα) από τον Πλούτωνα. Πίστωση: NASA/JHUAPL/SWRI
Το New Horizons κλείνει γρήγορα στο λατομείο του με επιβλητικά 31.000 mph (49.600 χλμ./ώρα) μετά από εννέα χρόνια διαπλανητικό ταξίδι και είναι τώρα λιγότερο από μισό εκατομμύριο μίλια μακριά, τις τελευταίες ώρες πριν από την πλησιέστερη προσέγγιση.
Το διαστημόπλοιο New Frontiers κατασκευάστηκε από μια ομάδα με επικεφαλής τον Stern και περιλάμβανε ερευνητές από το SwRI και το Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Johns Hopkins (APL) στο Laurel του Μέριλαντ. Η APL χειρίζεται επίσης το διαστημόπλοιο New Horizons και διαχειρίζεται την αποστολή.
Παρακολουθήστε τη συνεχιζόμενη επιτόπια κάλυψη του Ken για την πτήση του Πλούτωνα στις 14 Ιουλίου από το Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Johns Hopkins (APL).
Μείνετε συντονισμένοι εδώ για του Κεν συνεχιζόμενες ειδήσεις για τη Γη και την πλανητική επιστήμη και τις ανθρώπινες διαστημικές πτήσεις.