Το φεγγάρι του Κρόνου Εγκέλαδος. Πίστωση εικόνας: NASA/JPL/SSI Κάντε κλικ για μεγέθυνση
Τώρα που το Cassini αποκάλυψε πώς ο Εγκέλαδος εκτοξεύει πάγο νερού από θερμοπίδακες στο νότιο πόλο του, οι επιστήμονες έχουν μια εξήγηση για τον δακτύλιο Ε του Κρόνου. Αυτός είναι ο εξώτατος δακτύλιος του Κρόνου, ο οποίος αποτελείται από ένα διάχυτο σύννεφο σωματιδίων που εκτείνεται από τον Μίμας στον Τιτάνα. Το μαγνητόμετρο του Cassini ταίριαξε με την υπογραφή των θερμοπίδακες πάγου με τα σωματίδια του δακτυλίου Ε, συνδέοντας το ένα με το ένα.
Το φεγγάρι του Κρόνου Εγκέλαδος είναι η πηγή του δακτυλίου Ε του Κρόνου, επιβεβαιώνει έρευνα που δημοσιεύτηκε σήμερα.
Γράφοντας στο περιοδικό Science, οι επιστήμονες δείχνουν πώς ένας λόφος παγωμένου υδρατμού που εκρήγνυται από τον Νότιο Πόλο του Εγκέλαδου αναπληρώνει τα σωματίδια νερού που συνθέτουν τον δακτύλιο Ε και δημιουργεί μια δυναμική ατμόσφαιρα με βάση το νερό γύρω από το μικρό φεγγάρι. Ο δακτύλιος Ε είναι ο πιο εξωτερικός δακτύλιος του Κρόνου και αποτελείται από μικροσκοπικά σωματίδια. Είναι πολύ διάχυτο και εκτείνεται μεταξύ της τροχιάς δύο από τα φεγγάρια του Κρόνου, του Μίμα και του Τιτάνα.
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν τη δυναμική ατμόσφαιρα κατά τη διάρκεια τριών χωριστών πτήσεων του Εγκέλαδου από το διαστημόπλοιο Cassini τον Φεβρουάριο, τον Μάρτιο και τον Ιούλιο του 2005. Το Cassini Huygens είναι μια κοινή αποστολή της NASA/ESA για τη μελέτη του συστήματος του Κρόνου.
Η ομάδα που εργαζόταν στα αποτελέσματα από το όργανο μαγνητομέτρου ανακάλυψε με έκπληξη αυτό που πίστευαν ότι ήταν μια ατμόσφαιρα κατά την πρώτη τους πτήση, 1176 χιλιόμετρα από την επιφάνεια της Σελήνης. Αφού μια δεύτερη πτήση στα 500 χιλιόμετρα επιβεβαίωσε τις παρατηρήσεις τους, έπεισαν το Cassini Project να κάνει την επόμενη πτήση πολύ πιο κοντά στον Εγκέλαδο για να διερευνήσει περαιτέρω.
Σε αυτήν την πτήση, στα 175 χιλιόμετρα, μετρήσεις από όλα τα διαφορετικά όργανα στο διαστημόπλοιο επιβεβαίωσαν την παρουσία μιας ατμόσφαιρας. Μεταγενέστερες παρατηρήσεις του φεγγαριού με τηλεπισκόπηση αποκάλυψαν ένα νέφος υδρατμών που προερχόταν από το Νότιο Πόλο της Σελήνης.
Η ατμόσφαιρα φάνηκε επίσης να αλλάζει μεταξύ των πτήσεων, με μια ιδιαίτερα εκτεταμένη ατμόσφαιρα που παρατηρήθηκε κατά τη διάρκεια της πρώτης και μια πιο συμπυκνωμένη ατμόσφαιρα που παρατηρήθηκε κατά τη διάρκεια των επόμενων πτήσεων. Η ομάδα πιστεύει ότι τα μεταβαλλόμενα επίπεδα δραστηριότητας από το λοφίο στο Νότιο Πόλο προκαλούσαν αυτές τις αλλαγές στην ατμόσφαιρα.
Ο καθηγητής Michele Dougherty, από το Τμήμα Διαστήματος και Ατμοσφαιρικής Φυσικής του Imperial College του Λονδίνου, κύριος ερευνητής στο όργανο μαγνητομέτρου του Cassini και επικεφαλής συγγραφέας μιας από τις εργασίες, είπε: «Όταν παρατηρήσαμε υπογραφές μιας ατμόσφαιρας κατά την πρώτη μακρινή πτήση, εκπλαγήκαμε πολύ γιατί ήταν τόσο απροσδόκητο να παρατηρήσει κανείς τέτοιες υπογραφές τόσο μακριά από το φεγγάρι.
«Ήταν εξαιρετικά συναρπαστικό να επιβεβαιώνουν όλα τα άλλα όργανα την αρχική μας ανακάλυψη, ιδιαίτερα όταν διαπιστώθηκε ότι η ατμόσφαιρα άλλαζε από πέταγμα σε πόλο και συνδέθηκε στενά με τις επακόλουθες παρατηρήσεις στο Νότιο Πόλο. Επιπλέον, αυτή η ανακάλυψη δείχνει ξεκάθαρα τη σημασία της ύπαρξης ενός διαστημικού σκάφους πολλαπλών οργάνων όπως το Cassini, καθώς μας δίνει τη δυνατότητα να συνδυάσουμε μια ολόκληρη σειρά διαφορετικών συνόλων δεδομένων επιτρέποντάς μας έτσι να αποκτήσουμε μια πολύ καλύτερη συνολική κατανόηση περίπλοκων φυσικών συστημάτων.
Οι μετρήσεις της θερμοκρασίας του Εγκέλαδου έδειξαν ότι, παραδόξως, υπάρχει συγκέντρωση θερμότητας γύρω από τον Νότιο Πόλο, με το θερμότερο σημείο να βρίσκεται πάνω από ένα από τα κατάγματα στην επιφάνεια του πλανήτη. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτή η υπογραφή θερμότητας δείχνει εσωτερικές διεργασίες μέσα στον Εγκέλαδο που προκαλούν το παγωμένο λοφίο, θερμαίνοντας τον πάγο του φεγγαριού.
Αρχική πηγή: PPARC News Release