Στις 23 Φεβρουαρίου 1987, ο λαμπρότερος εξωγαλαξιακός σουπερνόβα στην ιστορία εμφανίστηκε από τη Γη. Τώρα, 26 χρόνια αργότερα, οι αστρονόμοι έχουν τραβήξει τις ραδιοφωνικές εικόνες με την υψηλότερη ανάλυση ποτέ από το διαστελλόμενο υπόλοιπο σουπερνόβα σε εξαιρετικά ακριβή μήκη κύματος χιλιοστών. Χρησιμοποιώντας το ραδιοτηλεσκόπιο Compact Array Telescope Australia στη Νέα Νότια Ουαλία, Αυστραλία, το Supernova 1987A έχει πλέον παρατηρηθεί με πρωτοφανή λεπτομέρεια. Τα νέα δεδομένα παρέχουν μερικές μοναδικές εικόνες που ρίχνουν μια ματιά στις διάφορες περιοχές του υπολείμματος σουπερνόβα.
«Όχι μόνο μπορέσαμε να αναλύσουμε τη μορφολογία του Supernova 1987A μέσω της απεικόνισης υψηλής ανάλυσης, αλλά και με ακτίνες Χ και οπτικά δεδομένα για να μοντελοποιήσουμε την πιθανή ιστορία του», δήλωσε ο Bryan Gaensler, Διευθυντής του CAASTRO (Κέντρο All-sky Astrophysics) στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ.
Εικόνα ραδιοφώνου στα 7 χλστ. Πίστωση: ICRAR
Ραδιοεικόνα του υπολείμματος του SN 1987A που παρήχθη από παρατηρήσεις που πραγματοποιήθηκαν με τη συμπαγή διάταξη τηλεσκοπίων της Αυστραλίας (ATCA).
Το SN 1987A βρέθηκε σε ένα από τα πιο μελετημένα αστρονομικά αντικείμενα, καθώς η «εγγύτητα» του στο Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου του επιτρέπει να είναι το επίκεντρο των ερευνητών σε όλο τον κόσμο. Οι αστρονόμοι λένε ότι έχει παράσχει πληθώρα πληροφοριών για ένα από τα πιο ακραία γεγονότα του Σύμπαντος.
«Η απεικόνιση μακρινών αστρονομικών αντικειμένων όπως αυτό σε μήκη κύματος μικρότερα από 1 εκατοστό απαιτεί τις πιο σταθερές ατμοσφαιρικές συνθήκες», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας, Giovanna Zanardo του ICRAR, του Διεθνούς Κέντρου Ραδιοαστρονομικής Έρευνας. «Για αυτό το τηλεσκόπιο αυτά είναι συνήθως δυνατά μόνο κατά τις ψυχρότερες χειμερινές συνθήκες, αλλά ακόμα και τότε, η υγρασία και το χαμηλό υψόμετρο της τοποθεσίας κάνουν τα πράγματα πολύ δύσκολα».
Σε αντίθεση με τα οπτικά τηλεσκόπια, ένα ραδιοτηλεσκόπιο μπορεί να λειτουργεί κατά τη διάρκεια της ημέρας και μπορεί να κοιτάζει μέσα από αέριο και σκόνη επιτρέποντας στους αστρονόμους να δουν την εσωτερική λειτουργία αντικειμένων όπως υπολείμματα σουπερνόβα, ραδιογαλαξίες και μαύρες τρύπες.
«Τα υπολείμματα σουπερνόβα είναι σαν φυσικοί επιταχυντές σωματιδίων, η ραδιοεκπομπή που παρατηρούμε προέρχεται από ηλεκτρόνια που σπειροειδώς κινούνται κατά μήκος των γραμμών του μαγνητικού πεδίου και εκπέμπουν φωτόνια κάθε φορά που στρέφονται. Όσο υψηλότερη είναι η ανάλυση των εικόνων τόσο περισσότερα μπορούμε να μάθουμε για τη δομή αυτού του αντικειμένου», δήλωσε ο καθηγητής Lister Staveley-Smith, Αναπληρωτής Διευθυντής του ICRAR και του CAASTRO.
Μια επικάλυψη RGB του υπολείμματος σουπερνόβα. Πίστωση: ICRAR
Μια Κόκκινη/Πράσινη/Μπλε επικάλυψη οπτικών, ακτίνων Χ και ραδιοφωνικών παρατηρήσεων που έγιναν από 3 διαφορετικά τηλεσκόπια. Με κόκκινο είναι οι παρατηρήσεις 7 mm (44 GHz) που έγιναν με την Αυστραλιανή Συμπαγής Συστοιχία στη Νέα Νότια Ουαλία, με πράσινο είναι οι οπτικές παρατηρήσεις που έγιναν από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble και με μπλε είναι μια άποψη ακτίνων Χ του υπολείμματος, που παρατηρήθηκε από Το διαστημικό Παρατηρητήριο ακτίνων Χ Chandra της NASA.
Οι επιστήμονες μελετούν την εξέλιξη των σουπερνόβα σε υπολείμματα σουπερνόβα για να αποκτήσουν μια εικόνα για τη δυναμική αυτών των τεράστιων εκρήξεων και την αλληλεπίδραση του κύματος έκρηξης με το περιβάλλον μέσο.
Η ομάδα υποπτεύεται ότι μια συμπαγής πηγή ή νεφέλωμα ανέμου πάλσαρ βρίσκεται στο κέντρο της ραδιοεκπομπής, υπονοώντας ότι η έκρηξη σουπερνόβα δεν έκανε το αστέρι να καταρρεύσει σε μαύρη τρύπα. Τώρα θα προσπαθήσουν να παρατηρήσουν περαιτέρω στον πυρήνα και να δουν τι υπάρχει εκεί.
Η εργασία τους δημοσιεύτηκε στο Astrophysical Journal.
Πηγή: ICRAR
