Καθώς το διαστημόπλοιο Cassini της NASA πλησίασε τον Κρόνο τον περασμένο Ιούλιο, βρήκε στοιχεία ότι οι κεραυνοί στον Κρόνο είναι περίπου ένα εκατομμύριο φορές ισχυρότεροι από τους κεραυνούς στη Γη.
Αυτό είναι μόνο ένα από τα πολλά ευρήματα του Cassini που θα παρουσιάσει ο Διαστημικός Φυσικός του Πανεπιστημίου της Αϊόβα, Don Gurnett, σε μια εργασία που θα δημοσιευθεί την Πέμπτη, 16 Δεκεμβρίου, στο Science Express, μια διαδικτυακή έκδοση του περιοδικού Science, και σε μια ομιλία που θα παραδοθεί την Παρασκευή, 17 Δεκεμβρίου, σε συνάντηση της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης στο Σαν Φρανσίσκο.
Άλλα ευρήματα περιλαμβάνουν:
-Το Cassini προσέκρουσε σε σωματίδια σκόνης καθώς διέσχιζε τους δακτυλίους του Κρόνου.
– Ο ρυθμός περιστροφής του ραδιοφώνου του Κρόνου ποικίλλει.
Η σύγκριση μεταξύ του εξαιρετικά ισχυρού κεραυνού του Κρόνου και του κεραυνού της Γης ξεκίνησε πριν από αρκετά χρόνια, καθώς το διαστημόπλοιο Cassini προετοιμάστηκε για το ταξίδι του στον Κρόνο περνώντας δίπλα από τη Γη για να λάβει μια βαρυτική ώθηση. Εκείνη την εποχή, το Cassini άρχισε να ανιχνεύει ραδιοφωνικά σήματα από τους κεραυνούς της Γης έως και 89.200 χιλιόμετρα από την επιφάνεια της Γης. Αντίθετα, καθώς το Cassini πλησίαζε τον Κρόνο, άρχισε να ανιχνεύει ραδιοφωνικά σήματα από κεραυνούς περίπου 161 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τον πλανήτη. «Αυτό σημαίνει ότι τα ραδιοφωνικά σήματα από τον κεραυνό του Κρόνου είναι της τάξης του ενός εκατομμυρίου φορές ισχυρότερα από τον κεραυνό της Γης. Αυτό είναι απλά εκπληκτικό για μένα!» λέει ο Gurnett, ο οποίος σημειώνει ότι ορισμένα ραδιοσήματα έχουν συνδεθεί με συστήματα καταιγίδας που παρατηρούνται από το όργανο απεικόνισης Cassini.
Οι κεραυνοί της Γης ανιχνεύονται συνήθως στα ραδιόφωνα AM, μια τεχνική παρόμοια με αυτή που χρησιμοποιούν οι επιστήμονες που παρακολουθούν σήματα από το Cassini.
Όσον αφορά τους δακτυλίους του Κρόνου, ο Gurnett λέει ότι το όργανο Cassini Radio and Plasma Wave Science (RPWS) ανίχνευσε μεγάλους αριθμούς κρούσεων σκόνης στο διαστημόπλοιο. Ο Gurnett και η επιστημονική του ομάδα ανακάλυψαν ότι καθώς ο Cassini πλησίαζε τη διέλευση του εισερχόμενου αεροπλάνου, ο ρυθμός πρόσκρουσης άρχισε να αυξάνεται δραματικά περίπου δύο λεπτά πριν από τη διέλευση του αεροπλάνου του δακτυλίου, και στη συνέχεια έφτασε σε ένα μέγιστο πάνω από 1.000 ανά δευτερόλεπτο σχεδόν ακριβώς τη στιγμή του δακτυλίου διέλευση αεροπλάνου και τελικά μειώθηκε στα προϋπάρχοντα επίπεδα περίπου δύο λεπτά αργότερα. Ο Gurnett σημειώνει ότι τα σωματίδια είναι πιθανώς αρκετά μικρά, μόνο μερικά μικρά σε διάμετρο, διαφορετικά θα είχαν καταστρέψει το διαστημόπλοιο.
Τέλος, οι διακυμάνσεις στον ρυθμό περιστροφής του ραδιοφώνου του Κρόνου προκάλεσαν έκπληξη. Με βάση περισσότερο από ένα χρόνο μετρήσεων Cassini, ο ρυθμός είναι 10 ώρες 45 λεπτά και 45 δευτερόλεπτα, συν ή πλην 36 δευτερόλεπτα. Αυτό είναι περίπου έξι λεπτά περισσότερο από την τιμή που καταγράφηκε από τις πτήσεις Voyager 1 και 2 του Κρόνου το 1980-81. Οι επιστήμονες χρησιμοποιούν το ρυθμό περιστροφής των ραδιοεκπομπών από τους γιγάντιους πλανήτες αερίων όπως ο Κρόνος και ο Δίας για να προσδιορίσουν τον ρυθμό περιστροφής των ίδιων των πλανητών επειδή οι πλανήτες δεν έχουν στερεές επιφάνειες και καλύπτονται από σύννεφα που καθιστούν αδύνατες τις άμεσες οπτικές μετρήσεις.
Ο Gurnett προτείνει ότι η αλλαγή στον ρυθμό περιστροφής του ραδιοφώνου είναι δύσκολο να εξηγηθεί. «Ο Κρόνος είναι μοναδικός στο ότι ο μαγνητικός του άξονας είναι σχεδόν ακριβώς ευθυγραμμισμένος με τον περιστροφικό του άξονα. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει περιστροφικά επαγόμενη ταλάντευση στο μαγνητικό πεδίο, επομένως πρέπει να υπάρχει κάποιο δευτερεύον αποτέλεσμα που να ελέγχει την εκπομπή ραδιοφώνου. Ελπίζουμε να το καταφέρουμε κατά τα επόμενα τέσσερα έως οκτώ χρόνια της αποστολής Cassini».
Ένα πιθανό σενάριο προτάθηκε πριν από σχεδόν 20 χρόνια. Γράφοντας στο τεύχος Μαΐου 1985 του «Geophysical Research Letters», ο Alex J. Dessler, ανώτερος επιστήμονας ερευνητής στο Lunar and Planetary Laboratory του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, υποστήριξε ότι τα μαγνητικά πεδία αέριων γιγάντων πλανητών, όπως ο Κρόνος και ο Δίας, είναι περισσότερο μοιάζει με αυτό του ήλιου παρά της Γης. Το μαγνητικό πεδίο του ήλιου δεν περιστρέφεται ως στερεό σώμα. Αντίθετα, η περίοδος περιστροφής του ποικίλλει ανάλογα με το γεωγραφικό πλάτος. Σχολιάζοντας νωρίτερα φέτος το έργο του Gurnett και της ομάδας του, ο Dessler είπε: «Αυτό το εύρημα είναι πολύ σημαντικό γιατί δείχνει ότι η ιδέα ενός άκαμπτα περιστρεφόμενου μαγνητικού πεδίου είναι λάθος. Το μαγνητικό πεδίο του Κρόνου έχει περισσότερα κοινά με τον ήλιο παρά με τη Γη. Η μέτρηση μπορεί να ερμηνευθεί ότι δείχνει ότι το τμήμα του μαγνητικού πεδίου του Κρόνου που ελέγχει τις ραδιοεκπομπές έχει μετακινηθεί σε μεγαλύτερο γεωγραφικό πλάτος τις τελευταίες δύο δεκαετίες».
Οι ραδιοφωνικοί ήχοι της περιστροφής του Κρόνου — που μοιάζουν με καρδιακό παλμό — και άλλοι ήχοι του διαστήματος μπορούν να ακουστούν επισκεπτόμενοι τον ιστότοπο του Gurnett στη διεύθυνση: http://www-pw.physics.uiowa.edu/space-audio
Το Cassini, που κουβαλούσε 12 επιστημονικά όργανα, στις 30 Ιουνίου 2004, έγινε το πρώτο διαστημόπλοιο που τέθηκε σε τροχιά γύρω από τον Κρόνο και ξεκίνησε μια τετραετή μελέτη του πλανήτη, των δακτυλίων του και των 31 γνωστών φεγγαριών του. Το διαστημικό σκάφος 1,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων είναι μέρος της αποστολής Cassini-Huygens 3,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων που περιλαμβάνει τον καθετήρα Huygens, έναν ανιχνευτή έξι οργάνων της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας, που έχει προγραμματιστεί να προσγειωθεί στον Τιτάνα, το μεγαλύτερο φεγγάρι του Κρόνου, τον Ιανουάριο του 2005.
Η αποστολή Cassini-Huygens είναι ένα έργο συνεργασίας της NASA, της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας και της Ιταλικής Διαστημικής Υπηρεσίας. Το JPL, ένα τμήμα του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια, Πασαντένα, Καλιφόρνια διαχειρίζεται την αποστολή Cassini-Huygens για το Γραφείο Διαστημικής Επιστήμης της NASA, Ουάσιγκτον, D.C. Η JPL σχεδίασε, ανέπτυξε και συναρμολόγησε το τροχιακό Cassini. Για τις τελευταίες εικόνες και πληροφορίες σχετικά με την αποστολή Cassini-Huygens, επισκεφθείτε: http://www.nasa.gov/cassini .
Αρχική πηγή: UI News Release
