Οι πλανήτες σχηματίζονται από τη συσσώρευση αμέτρητων κόκκων σκόνης που στροβιλίζονται γύρω από νεαρά αστέρια. Νέες προσομοιώσεις σε υπολογιστή έχουν βρει ότι οι πλανήτες αρχίζουν να σχηματίζονται νωρίτερα από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως, όταν το αστέρι ενός πλανήτη δεν έχει ακόμη ολοκληρώσει το σχηματισμό του.
Για να κάνεις πλανήτη εσύ χρειάζεται να κάνετε πολύ κόλληση , πηγαίνοντας από μικροσκοπικούς κόκκους σκόνης αόρατους στο ανθρώπινο μάτι σε αντικείμενα πλάτους χιλιάδων χιλιομέτρων. Οι επικρατούσες θεωρίες για τον σχηματισμό των πλανητών υπέθεταν ότι αυτή η διαδικασία συγκόλλησης ξεκινά μετά την καθίζηση ενός πρωτοαστέρα, αλλά νέα έρευνα αμφισβητεί αυτή την άποψη.
Ο Satoshi Ohashi και οι συνεργάτες του στο RIKEN Star and Planet Formation Laboratory χρησιμοποίησε προσομοιώσεις υπολογιστή για να μελετήσει την εξέλιξη των πρωτοπλανητικών δίσκων γύρω από αστέρια που σχηματίζονται ακόμη. Διαπίστωσαν ότι κενά εμφανίστηκαν στους δίσκους πολύ νωρίτερα από το αναμενόμενο. Αυτά τα κενά οφείλονται σε αρκετούς κόκκους σκόνης που κολλάνε μεταξύ τους ώστε η συσσωρευμένη μάζα τους να μπορεί να καθαρίσει τα κανάλια στο δίσκο.
«Διαπιστώσαμε ότι οι δομές δακτυλίου εμφανίστηκαν ακόμη και στα πρώτα στάδια του σχηματισμού του δίσκου», λέει ο Ohashi. «Αυτό υποδηλώνει ότι οι κόκκοι της σκόνης μπορεί να γίνουν μεγαλύτεροι νωρίτερα από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως».
Αυτό το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό επειδή τα νεαρά πρωτάστρα εξακολουθούν να βρίσκονται σε κατάσταση σημαντικής ροής, με την παραγωγή τους να ποικίλλει πολύ. Δεν είναι ακριβώς το καλύτερο μέρος για να κολλήσουν αθόρυβα οι κόκκοι σκόνης.
Κι όμως, οι παρατηρήσεις με το παρατηρητήριο ALMA έχουν αποκαλύψει κενά σε νεαρά πρωτοπλανητικά συστήματα. Οι προσομοιώσεις που πραγματοποιήθηκαν από τον Ohashi και τους συνεργάτες του έδειξαν πώς αυτά τα κενά θα μπορούσαν να εμφανιστούν τόσο γρήγορα.
«Πρόσφατες παρατηρήσεις του ALMA έχουν βρει τουλάχιστον τέσσερις δομές δακτυλίου σε πρωτοαστρικούς δίσκους, οι οποίες είναι συνεπείς με τις προσομοιώσεις μας», σημειώνει ο Ohashi.
Οι μελλοντικές παρατηρήσεις σε πολλαπλά μήκη κύματος ελπίζουμε ότι θα αποκαλύψουν περισσότερες δομές εντός των δίσκων, και θα βοηθήσουν στην περαιτέρω επαλήθευση των προσομοιώσεων υπολογιστή και θα βοηθήσουν τους ερευνητές να κατανοήσουν αυτήν την περίπλοκη, σκονισμένη διαδικασία.