Πώς σχηματίστηκαν οι περίφημοι «Πυλώνες της Δημιουργίας»; Ίσως μόνο η σκιά ξέρει! Νέα έρευνα δείχνει ότι οι σκιές κρατούν το κλειδί για το πώς σχηματίζονται γιγάντιες δομές σχηματισμού άστρων, όπως οι «Πυλώνες» στο Νεφέλωμα του Αετού.
Οι πυλώνες είναι πυκνές στήλες μέσα σε γιγάντια σύννεφα σκόνης και αερίου όπου σχηματίζονται τεράστια αστέρια. Έχουν προταθεί αρκετές θεωρίες για να εξηγήσουν γιατί οι πυλώνες αναπτύσσονται γύρω από την άκρη των φυσαλίδων ιονισμένου αερίου που περιβάλλουν νεαρά, πολύ καυτά αστέρια. Χρησιμοποιώντας μοντέλα υπολογιστών, μια ομάδα αστρονόμων από το Ινστιτούτο Προηγμένων Μελετών του Δουβλίνου ανακάλυψε ότι μερικώς σκιασμένες συστάδες αερίου τείνουν να σέρνονται προς πιο σκοτεινές περιοχές, προκαλώντας συσσωρεύσεις πίσω από πυκνούς κόμβους αερίου και σκόνης που προβάλλουν το έντονο υπεριώδες φως που εκπέμπεται από τα αστέρια.
Ο Jonathan Mackey, ο οποίος παρουσιάζεται τα αποτελέσματα στην Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Αστρονομίας και Διαστημικής Επιστήμης στο Ηνωμένο Βασίλειο, δήλωσε: «Δημιουργήσαμε μια προσομοίωση με μια τυχαία κατανομή πολλών πυκνών νεφών με διαφορετικά μεγέθη και σχήματα. Διαπιστώσαμε ότι σε ορισμένες περιπτώσεις πολλά σύννεφα μπορούν να συγχωνευθούν στις σκιές για να σχηματίσουν δομές που μοιάζουν πολύ με παρατηρημένους πυλώνες. Είναι αρκετά πυκνά ώστε να ταιριάζουν με τις παρατηρήσεις, μπορούν να σχηματιστούν σε περίπου 150.000 χρόνια και μπορούν να επιβιώσουν για περίπου 100.000 χρόνια. Αν και αυτή είναι μια προκαταρκτική μελέτη, πιστεύουμε ότι τα αποτελέσματά μας είναι αρκετά ισχυρά και θα επιβεβαιωθούν από πιο λεπτομερή μοντελοποίηση».
Η ομάδα, με επικεφαλής τον Δρ Andrew Lim, διαπίστωσε ότι η διαμόρφωση των συστάδων αερίου έπρεπε να είναι ευνοϊκή για να σχηματιστούν οι πυλώνες. Κάποιες εκτιμήσεις ηλικίας υποδεικνύουν ότι οι πυλώνες του Νεφελώματος του Αετού δεν είναι περισσότερο από 100.000 ετών και τα μοντέλα δείχνουν ότι η σκιά από ένα μόνο συσσωρευτή δεν θα αποκτούσε την πυκνότητα για να σχηματίσει έναν πυλώνα σε αυτό το σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα.
«Πολλά από τα μοντέλα μας δεν παράγουν κολώνες τόσο μακριές και στενές όσο αυτές στο Νεφέλωμα του Αετού, τουλάχιστον όχι στην παρατηρούμενη πυκνότητα αερίου. Χρειάζεται τη σωστή διαμόρφωση πυκνών συστάδων αερίου για να σχηματίσει μια μακριά κολόνα. Εκτός κι αν η σκιασμένη περιοχή είναι ήδη πολύ πυκνή για αρχή, απλά χρειάζεται πολύς χρόνος για να συλλεχθεί και να οργανωθεί το αέριο σε μια κολόνα», είπε ο Lim.
Η ομάδα σχεδιάζει να προσθέσει αυξανόμενα επίπεδα ρεαλισμού στο μοντέλο τα επόμενα δύο χρόνια, φέρνοντας πιο ακριβείς αναπαραστάσεις της πολύπλοκης χημείας του διαστρικού αερίου, των επιπτώσεων της ακτινοβολίας από διάχυτες πηγές. Η προσθήκη των επιπτώσεων της βαρύτητας θα είναι επίσης σημαντική καθώς οι πυλώνες περιέχουν πυκνές συμπυκνώσεις αερίων που βρίσκονται σε διαδικασία κατάρρευσης υπό το βάρος τους για να σχηματίσουν την επόμενη γενιά αστεριών.
Ο Mackey είπε, «Η βαρύτητα είναι σχετικά ασήμαντη όταν σχηματίζονται οι πυλώνες, αλλά έρχεται ένα σημείο που γίνονται πολύ πυκνοί και δεν μπορεί να αγνοηθεί πλέον. Σκοπεύουμε να συμπεριλάβουμε τη βαρύτητα σε μελλοντικές εργασίες, ώστε να μπορέσουμε να μελετήσουμε την επόμενη γενιά αστεριών που σχηματίζονται στους πυλώνες».
Πηγή: RAS